Czasami mnie diabeł kusi, by uwierzyć w Boga.

 Marzeń nie można zabić.

 Tragedia i niepowodzenie zwykle potęgują upór w ludziach.

 Zawsze myślałem, że odważni ludzie nie czują strachu. Po spotkaniu
z Franciszką i jej córką zrozumiałem,
że ci odważni także boją się,
jak wszyscy. Tyle że nie pozwalają,
by strach kierował ich postępowaniem.

 Ogień nie wie, kogo połyka.

 Trzeba prowadzić życie według autorów, których się czyta.

 Lecz on siedział, a siedząc siedział i siedział jakoś tak siedząc, tak się zasiedział w siedzeniu swoim, tak był absolutny w tym siedzeniu, że siedzenie, będąc skończenie głupim, było jednak zarazem przemożne.

 Inteligentny wszystko zauważa.
Głupi wszystko komentuje.

 „Jeśli zostałeś brutalnie złamany, ale wciąż masz odwagę, by być łagodnym dla innych, zasługujesz na miłość głębszą niż sam ocean.” 

 Kogo widzimy, kiedy widzimy samych siebie?

 Czasami się zastanawiam, czy przypadkiem coś jest ze mną nie tak. Być może za dużo czasu spędzam w towarzystwie moich bohaterów literackich i, co za tym idzie, moje ideały i oczekiwania są zdecydowanie zbyt wysokie.