Wydaje mi się, że ludzie są czymś... upadłym, rozpadłym, sparszywiałym, ...

 Największym skarbem człowieka są myśli jego serca.

 Sadysta chce uciec od swojej samotności i uczucia uwięzienia, czyniąc z drugiego człowieka nieodłączną część samego siebie. Wchłonąwszy w siebie drugiego człowieka, który go uwielbia, wyolbrzymia sam siebie i podnosi własną wartość.

 
Życie to nie lampa, którą można zgasić kiedy się chce.

 Jestem jak przesadzona roślina, której korzenie zostały na starym miejscu.

 Ja zapełniłem przestrzeń zrobioną przez kogoś. Za to ty wypełnisz przestrzeń, którą ja zrobiłem. To tak idzie w kółko.

 Nigdy z Ciebie nie zrezygnowałem - powiedział, przyciskając usta do jej czoła. - I nigdy nie zrezygnuję.

 Wielka miłość zawsze kończy się tragicznie.

 Kto nie wie dokąd zmierza, nigdy nigdzie nie dojdzie.

 Świata nie interesuje to, co sam myślisz o sobie. Jednakże świat spodziewa się, że osiągniesz coś, zanim poczujesz, że jesteś wielki.

 Nigdy to bardzo długo.