-Puchatku? -Tak Prosiaczku? -Nic- powiedział Prosiaczek biorąc Puchatka za łapkę ...

 Dziwna rzecz, jak mnie to wszystko mało obchodzi.

 Już się nie boję ciemności i umarłych. To żywi są straszni, dosłownie budzą strach.

 Żyłam bez celu, a więc tak, jakby mnie nie było.

 Miłość i nienawiść łączył fakt, że obie były pułapkami.

 Wszystkie zwierzęta są sobie równe,
ale niektóre są równiejsze od innych.

 Każdy z nas ma swoją własną rzeczywistość albo nawet kilka i czasem trudno orzec, której należy się trzymać.

 Wielką pychą sprowadzisz na się wielkie poniżenie.

 Sny mówią człowiekowi, kim jest.

 W końcu przedstawienie bez publiczności nie jest nic warte.

 Bo człowiek nie wie, co to życie, dopóki po raz pierwszy nie rozbierze kobiety.