
Przyszłość rozciągała się przede mną, pełna niepewności i nieskończona, i ...
Przyszłość rozciągała się przede mną, pełna niepewności i nieskończona, i moja - jak nigdy wcześniej.
Nie próbuj zmieniać nikogo. Ani niczego. To w tobie siedzi ta złość. W tobie, a nie w tym kimś są negatywne uczucia.
Wspomnienia mają tylko urozmaicać mało interesujące części przeszłości.
Tak cię pochłania bycie sobą, że nie masz nawet pojęcia, jaka jesteś nadzwyczajna.
I płakała nad sobą i zmianami, które w niej zaszły, bo czasami nawet zmiana na lepsze jest jak mała śmierć.
Nawet smutek przeżywany w samotności wydaje się być bardziej smutny.
Prawda leży pośrodku -
może dlatego wszystkim zawadza.
Tęsknota to chyba najdziwniejsze uczucie na świecie. Z jednej strony obumierasz, bo jest tak silna, że nie możesz funkcjonować normalnie. Z drugiej strony to dzięki niej uświadamiasz sobie jak bardzo ci kogoś brakuje.
Najgorzej jest być samotnym.
Na zgliszczach najpiękniejszy wyrasta owoc.
Z czego żyję? Z przyzwyczajenia, proszę pana.