
Życie jest cudowne, gdy się nie boimy. Trzeba tylko nieco ...
Życie jest cudowne, gdy się nie boimy. Trzeba tylko nieco odwagi i wyobraźni.
Jego miłość jest jak miłość ognia do lasu.
Normalność
jest linoskoczkiem nad otchłanią nienormalności.
Daj komuś ogień, a będzie mu ciepło przez jeden dzień, ale wrzuć go do ognia, a będzie mu ciepło do końca życia.
Samotność to balsam nieoceniony dla mego skołatanego serca.
Rozumieją też, że wszystko, co w życiu dobre i przyjemne, pojawia się zazwyczaj czyimś kosztem.
Pociąga ich nie sama przyjemność, lecz dążenie do niej. Że nie kieruje nimi pragnienie przyjemności, lecz pragnienie zwycięstwa.
Szczęście jest wtedy, gdy lubisz swoje odbicie w lustrze.
Są takie noce, przyjacielu, kiedy świat się kończy. Świat odchodzi i zostawia nas z rozszerzonymi źrenicami i bezradnie opuszczonymi rękoma.
Coś i tak zostanie po tobie, choćbyś nie wiem co robił czy też nie robił nic. Nawet jeżeli pozwolisz sobie leżeć odłogiem, wyrosną chwasty i ciernie. Coś w każdym razie wyrośnie.
By dojść do źródła, trzeba płynąć pod prąd.