
Jedyną rzeczą, która umożliwia życie, jest ciągła i nieznośna niepewność, ...
Jedyną rzeczą, która umożliwia życie, jest ciągła i nieznośna niepewność, niewiedza, co zdarzy się dalej.
Dobrzy są ludzie starzy, a ubrania – nowe.
Albowiem echo jest jak dusza głosu,
co się rozbudza w miejscach opustoszałych.
Wystarczy tak mało, niedostrzegalny powiew wiatru, by sprawy lekko się przesunęły i to, za co jeszcze przed chwilą człowiek gotów był oddać życie, nagle ukazuje się jako pozbawiony treści bezsens.
(...) trzeba się śmiać ze wszystkiego, co boli, aby zachować równowagę i nie dać się zwariować.
Im bardziej nasza miłość nas rani tym bardziej ją kochamy
Miłujesz, gdy ból drugiego odczuwasz na własnym ciele, i wtedy, gdy radość drugiego staje się Twoją własną radością
Nie chodzi o to, by zapomnieć (...), ale by umieć wspominać.
Im więcej widzę,
tym mniej rzeczy
jestem pewien.
Ludzie mają co innego w sercu, co innego na języku.
Nie dostrzegasz w sobie
tego, co widzą w tobie inni.