Smutne jest rozstanie z przyjaciółmi; miejsce to tylko miejsce.

 Honor to nagroda głupców(...) Chwała nie przyda się martwym.

 Miłość to raptem słowo. Słowo z kina,
z książki, z kolorowego pisma. Tak wielu
ludzi wierzy, że wystarczy je wypowiedzieć
i już będzie dobrze, bo ono uleczy, uratuje,
oczyści. A to tylko słowo. Łatwo je wypowiedzieć,
równie łatwo unieważnić. Ale spróbuj je
przekształcić w prawdziwe, trwałe uczucie,
zmień je w ściany domu, który stać będzie
latami, niczym niezagrożony i da ci szczęście,
bezpieczeństwo, poczucie sensu i radości z
każdej spędzonej wspólnie chwili. To jest
trudne, a często niemożliwe.
Niewielu to umie. Naucz się tego.

 Ty prosty człowieku z prowincji w worku przywieziony.

 (...) czuł, że los szczególnie się na niego uwziął. Który młody człowiek (nawet sierota) ma cierpliwość czekać, co czas pokarze, gdy chodzi o miłość?

 Nie mów mi, że niebo jest granicą, skoro są ślady stóp na księżycu.

 Porażką jest jedynie nie próbować więcej.

 To, co złe, nigdy samo
nie mija. I to nie jest
niczyja wina.

 W realnym świecie wszyscy zmuszają się nawzajem do różnych rzeczy.

 Jutro pomyślę, jak go odzyskać. Mimo wszystko, życie się dzisiaj nie kończy.

 Ludzie rzadko zdają sobie sprawę, że kiedy ich usta kłamią, ich oczy cały czas mówią prawdę.