
To co widzialne jest doczesne, a to, co niewidzialne, jest ...
To co widzialne jest doczesne, a to, co niewidzialne, jest wieczne.
Łatwo być szczęśliwym, kiedy miłość jest prosta.
Musi być jakaś droga pośrednia, że można jakoś dojść
do ładu z tym zasranym społeczeństwem,
niekoniecznie kompletnie się do niego przystosowując.
Jego miłość jest jak miłość ognia do lasu.
Łzy są skutkiem czynów.
Trzeba bowiem się oddalić, żeby być naprawdę blisko.
Trafiłeś w sedno. A zarazem tak cudownie i wręcz doskonale się mylisz.
Zrobił się nagle ponury, jakby się załamał pod wpływem własnej głębi.
Czy życie za wszelką cenę to życie? Czy przyjemność oddychania warta jest głodu, nienawiści, samotności?
Miłość to nie wisienka w czekoladzie, którą się nadgryza i odkłada do pudełka.
W końcu o wiele bezpieczniej być tchórzem. I o wiele wygodniej.