Skoro nie możemy żyć jak ludzie, postarajmy się przynajmniej nie ...

 Czyż mógłby zaistnieć większy cud aniżeli ten, co zdarza nam się w chwili, kiedy patrzymy sobie nawzajem w oczy?

 Veni, verdi, vomui – przybyłem, zzieleniałem, zwymiotowałem?

 Arogancki, wywyższający się osioł.

 Wystarczy mi połowa głowy, żeby zmierzyć się z tobą.

 Dusze przemierzają wieki, jak chmury przemierzają niebo i choć ani kształt chmury, ani barwa, ani wielkość nigdy takie same nie zostają, ciągle jest chmurą. I tak samo z duszą jest. Kto rzec może, skąd chmura przywiała? Albo kto tą duszą będzie jutro?

 ,,Straciłem kontrolę” oznacza w istocie: „Nie chcę się przyznać, że jestem zdolny do czegoś takiego”. To zwykłe kłamstwo.

 Nie wierzcie więc nigdy pochopnie w ludzkie nieszczęście. Zapytajcie ich tylko, tych ludzi, czy mogą jeszcze spać?… Jeśli odpowiedzą, że tak, to znaczy, że wszystko w porządku.

 Kiedy nie wiesz, jak się zachować, zachowuj się przyzwoicie.

 Jesteśmy skłonni bardziej ufać ludziom nieznajomym, bo oni nigdy nas nie zawiedli.

 Czyż życie - życie uczuciowe zwłaszcza - nie bywa otchłanią sprzeczności.