Chciałam wiedzieć wszystko, chociaż w niewiedzy zawsze była jakaś nadzieja.
Chciałam wiedzieć wszystko, chociaż w niewiedzy zawsze była jakaś nadzieja.
Strach jest najwartościowszym towarem we wszechświecie.
[...] umysł nie ogarnia spostrzeżeń zbyt namacalnie i wyraźnie oczywistych.
(...) nie ma żadnej obiektywnej miary nieszczęścia. Nieszczęście jest czymś relatywnym i indywidualnym.
Żeby coś znaleźć, trzeba wiedzieć, czego się szuka.
Mówią, że miłość to zaślepienie serca… a ja powiadam, że nie kochać to jest jego ślepota.
Wszyscy pragniemy szczęścia i bardzo o nie zabiegamy. Ale kiedy już przyjdzie, zaczynamy rozglądać się trwożnie za rachunkiem, jaki nam przyjdzie za nie zapłacić.
...za stłumione emocje w końcu trzeba zapłacić.
Żyjemy pośród kłamstw. Dlatego trudno nam dojrzeć prawdę.
Ludzie tak bardzo lubią oszukiwać się wzajemnie, że wymyślili rząd, by robił to za nich.
Tylko praktyczność ma sens.