Los to koło, które toczy się bez naszego udziału.

 To jest tak, że wylatuje jedna cegła a burzy się wszystko.

 Ubogi mało ma przyjaciół.

 Ale taki już jest człowiek: ceni naprawdę tylko to, czego nie ma.

 Czasami nasze serca... trochę pękają.

 W policji nawet najszczersze przysięgi spają się jak papier w ogniu obowiązków.

 Milusio. Jestem swojska. Jak para starych skarpetek.

 Kamienny święty Jakub zamiast kija pielgrzyma w prawej dłoni trzymał miecz, w lewej zamiast muszli odciętą głowę baranka, rozerwaną i postrzępioną u szyi.

 Być może taka jest ludzka natura. Charakteryzuje ją brak poczucia bezpieczeństwa.

 Nie chodzi o to, co robimy, ale jakimi motywami się kierujemy.

 Z trudem przypominam sobie me ponure życie nim cię poznałem.