Bo choć zapomniał o nas świat, mokrzy od stóp do ...

 Zanim piękno zniknie z tego świata, będzie jeszcze przez chwilę istnieć jako pomyłka.

 Miłości nie da się wyłączyć tak jak światła.

 A dziewczyna, która czuje się potrzebna, jest już w połowie zakochana.

 Co zatem powinienem zrobić z moimi ustami? Z moją nocą? Z moim dniem?

 Wiosna zaatakowała nas na tyle, że czuliśmy się jak po zażyciu LSD.

 Ale tak właśnie jest z tajemnicami - rzadko kiedy są radosne.

 Absolut jest niezłożony jak geometryczny punkt.

 Zastygam. Żyję dalej. Dzień za dniem tak samo. Tylko tak mogę przetrwać. A poza tym? Poza tym nie robię nic.

 Świat się zmienia, słońce zachodzi, a wódka się kończy.

 Nie wyobrażałam sobie świata bez nadziei.