(...) banalni ludzie przystosowują się do świata, a ci niepokorni ...
(...) banalni ludzie przystosowują się do świata, a ci niepokorni przystosowują świat do siebie.
Wspomnienia, nawet te bolesne, z czasem nabierają słodyczy jak dojrzewające brzoskwinie.
Chodzi o zasadę. Nie ufam Ci, bo nigdy nie dałaś mi powodu, by Ci ufać. Skoro chcesz, żebym Ci uwierzyła musisz udowodnić że mogę Ci wierzyć.
Powiedz mi prosto w twarz, że mnie kochasz,
potrzebuję tego bardziej niż twoich objęć,
po prostu powiedz, że mnie chcesz, to wszystko czego trzeba.
Wszyscy skrywamy w najgłębszych zakamarkach duszy jakiś sekret.
Przeszłość nie jest krainą, którą tak łatwo opuścić.
Ignorowanie to nie to samo, co ignorancja, taką postawę trzeba sobie wypracować.
Myślenie nie jest nieodzowną funkcją człowieka. Komplikuje życie.
Zawsze trzeba być ostrożnym z książkami i z tym, co w nich jest, bo słowa mają moc zmieniania ludzi.
Bo w tym cały jest ambaras, żeby dwoje chciało naraz.
Czytanie to twórcza podstawa życia pisarza.