Tylko tyle. I aż tyle.

 Bliskość to nie skracanie dystansu, tylko jego pokonanie.

 Pozostaje z pustym kieliszkiem i czymś trudniejszym do napełnienia w środku. Czuje się już tylko nawozem pod roślinę, jaka często przekwita na grobie zwiędłej miłości. To rzadka roślina, a nazywa się szczęście.

 Każdy chce być zrozumiany oprócz artystów, poetów i narkomanów.

 W życiu są tylko opowieści.

 A mój ojciec, niech spoczywa w spokoju, nieraz powtarzał: w dniu, w którym pozwoli się kobietom czytać i pisać, świat wymknie się spod kontroli.

 Miło jest mieć takie miejsce, do którego można uciec, gdy się nie chce być tam, gdzie się trafiło.

 Tak, z wielu powodów przyjście na świat w tej rodzinie było błędem. Przykro mi, że ojcu wystarczała świadomość, iż jestem jego synem. Nie zauważył, że jestem dzieckiem.

 Czekania nie znoszę, ale nie potrafię bez tego żyć.

 Przepraszam. Jesteś bardzo miły. Jesteś bardzo miły w łóżku. Tylko co teraz?

 ...jednak co głos to głos. List jest mimo wszystko niemy.