Zatruwamy i niszczymy wszystko, co kochamy.

 Powoli zbliżało się rozstanie, które przeczuwałam każdą komórką mojego ciała. I właściwie chciałam umrzeć, żeby o tym nie myśleć.

 Kiedy bardzo Ci na czymś zależy, okłamujesz się na każdym kroku.

 Najtrudniej jest wybaczyć samemu sobie.

 Gdy kochamy łudzimy najpierw samych siebie,
a potem drugich.

 Może prawdziwe uczucie to nie nagły płomień, trzęsienie ziemi. Może wystarczy dotknięcie dłoni, silny uścisk ramion, łagodny głos. I może nie od razu zmienia świat, a jedynie dwa życia na lepsze, trochę spokojniejsze i nie tak strasznie samotne.

 Być może dlatego tak cenimy ciszę i spokój: za ich przelotność. Bo są przelotne. Jak życie.

 Ale to nie były łzy, to złamane serce wycieka mi przez pory.

 
– Indyki wpadają we wnyki.
– Rozumiem. Ryby pływają na niby.

 Nie rozbawisz psa, merdając jego ogonem.

 Pan każe – sługa musi.