Jedni mają życie, inni mają muzykę.
No już, nie płacz. Nie przestanę cię kochać, choćbyś miała przede mną setki tajemnic.
Świat to potwór zębaty, gotów gryźć, gdy tylko zechce.
Chcę biec, lecieć, bić skrzydłami tak mocno, aby nie słyszeć niczego poza łomotem własnego serca.
Jak się człowiek śpieszy,
to się diabeł cieszy.
Przecież pan się budzi tylko po to, żeby sprawdzić na zegarze ile jeszcze panu zostało do zaśnięcia.
To, że twoja wrażliwość uczuciowa mieści się
w łyżeczce do herbaty nie świadczy o tym, że
wszyscy są tak upośledzeni.
Czy to nie dziwne, że dławi mnie żal, ponieważ inna ludzka istota nie zwróciła w moją stronę swych oczu?
Żeby uwolnić się od bólu, wyrwałem sobie serce.
Za to mógłbym zostać potępiony na zawsze. Za to mógłbym poświęcić wszystko.
