
(...) ja natomiast przepadam za książkami, które w moim życiu ...
(...) ja natomiast przepadam za książkami, które w moim życiu stają się ważniejsze niż życie jako takie.
Człowiek jest tyle wart, ile jest w stanie kochać.
Dom jest tam, gdzie Twoje serce... niekoniecznie tam, gdzie śpisz.
Może mi napiszą na grobie: UMARŁ OD NADMIARU ŻYCIA.
Ja w czasie wojny nie spotkałem ani jednego przyzwoitego Niemca.
Na pewno gdzieś byli, ale ja ich nie spotkałem. Pamiętam za to
niebywałą butę i pogardę w codziennych kontaktach.
I ciągły krzyk. Oni zawsze krzyczeli.
Pamiętaj, dziecko, jak piękne by nie były wspomnienia, nie wolno żyć tylko nimi.
Nigdy nie chciałem pokochać kogoś tak, by nie móc znieść jego utraty.
Muszę przestać o nim myśleć, napomina siebie. Przecież to cholernie ogłupiające. Całą głowę okupuje jeden facet, jego ręce, usta, i przód, i tył i tak dalej. Miesiącami człowiek nie pomyśli o niczym sensownym.
Pewnego wieczoru wziąłem na kolana Piękno. - I przekonałem się, że jest gorzkie.
Smutek potrafi zatroszczyć się sam o siebie, lecz by naprawdę się cieszyć, trzeba mieć kogoś, z kim się można podzielić radością.
Nie zmienisz losu.
Możesz jedynie stawić mu czoło.