Może właśnie przede wszystkim dlatego płakałam: bo przetrwałam.

 Jakże tu żyć z czułym sercem na takim świecie.

 Pewnie, mogę zaakceptować to, że i tak zmierzamy donikąd
Ale ostatni raz pójdźmy tam
Połóż się obok mnie

 Powiedz jeszcze raz: „prowokujesz”. Prowokująco układasz przy tym usta.

 Może właśnie przede wszystkim dlatego płakałam: bo przetrwałam.

 Skoro moje ziemskie życie musi się skończyć, niech skończy się obietnicą. Niech kończy się nową nadzieją.

 Gdy jest się dojrzałym, szybciej wiadomo, co jest właściwe.

 Strasznie przejmuję się tym, że się nie przejmuje niczym.

 Bo każdy szuka tego samego: miejsca z wyobraźni, zamku z bajki i własnego w nim miejsca.

 - Idź do diabła!
- A w którą to stronę?

 Przesadnie ostrożna rozwaga to nie najlepszy doradca. Błogosławiona mgła! Jej powinieneś zaufać, jeśli chcesz dojść do czegoś. Nic nie ma bez ryzyka. Bez grzechu nie ma życia.