Może właśnie przede wszystkim dlatego płakałam: bo przetrwałam.

 Czuł się zupełnie sam. Przeszłość była martwa, przyszłość niewyobrażalna.

 Rozmawiając z kimś, człowiek zawsze się trochę odsłania, mówi choćby w skrócie, jaki był kiedyś i co sprawiło, że dziś jest taki, a nie inny.

 Szczęście potrafi dopaść człowieka w absurdalnych okolicznościach.

 Chciała dobrze, lecz jej słowa rozzłościły mnie i musiałem ugryźć się w język, by nie powiedzieć czegoś niemiłego. Była taka sama jak stracharz – nadopiekuńcza.

 Jeżeli wszystko rozumiesz,
to znaczy, że jesteś źle poinformowany.

 Była to miłość od pierwszego wejrzenia, od ostatniego wejrzenia, od każdego, wszelkiego wejrzenia.

 Lepiej cierpieć niż nie czuć, że się żyje.

 Człowiek nie powinien dobrowolnie przyłączać się do czegoś tylko dlatego, że ma to aspekt nieuchronności.

 Człowiek nie powinien używać dwóch wyrazów: "nigdy" i "zawsze".

 Ludzki umysł jest zupełnie nieobliczalny.