Może właśnie przede wszystkim dlatego płakałam: bo przetrwałam.

 Słowa. Jego życie zdawało się z nich utkane. I życie, i śmierć.

 No bo co w końcu, kurczę blade!

 Jeśli zaakceptujesz jakąś możliwość, to sprawiasz, że staje się realna.

 I jeszcze jedno należy pamiętać: lękajcie się czasów, gdy człowiek nie zechce cierpieć i umierać dla idei, bo ta właściwość jest podstawą człowieczeństwa i tylko ona tworzy człowieka, wyróżniając go pośród innych stworzeń na ziemi.

 Obie ręce oparłszy o poręcz drewnianą, rzekł z uporem, że ducha zobaczył dziś rano.

 Nie chciała, aby widział, że płacze. Była przecież tak dumna.

 Nie ma takiego bólu, którego nie można by wypłakać.

 Nic nie jest twoje, jeśli nie potrafisz się tego wyzbyć.

 Szczęście można zdobyć lub stworzyć. Można je odkryć. Można odzyskać.

 Geniusz śmierci nie jest przecież mniej piękny niż geniusz snu i ma także skrzydła u ramion.