Nasz los pisany jest przez nasze charaktery.

 Pewnego dnia z tych wszystkich skomplikowanych emocji, ze złości, żalu smutku i tęsknoty zostanie tylko zwykła, prosta obojętność.

 Nieumarli są ludźmi nieszczęśliwymi.

 Co ma być to będzie, a jak już będzie to trzeba się z tym zmierzyć.

 Podróż tysiąca mil zaczyna się od jednego kroku.

 Ferminie, jest pan dobrym człowiekiem. Niech pan się stara to ukryć.

 [...] "jutro" to było o całą wieczność za późno.

 Latające sztylety nie zabijają ludzi, pomyślała Chloe. To ludzie zabijają ludzi.

 Gdy ty opuszczasz lud mój, do Rzymu idę, by mnie ukrzyżowano raz wtóry.

 Jeśli jakaś dłoń ma miejsce w drugiej dłoni, to właśnie jest przyjaźń.

 Miłość była rodzajem cudownego strachu.