Kochany Boże, spraw, żeby wróciła. Dam ci, co tylko zechcesz. ...

 Wiesz, im większa wyspa wiedzy, tym większa plaża rozpaczy.

 Jak może dać życie, jeśli nie wie nawet, po co żyć?

 I gdyby ci ktoś w nocy do grobu zapukał, nie otwieraj. To mogą być zombiaki.

 Miłości nie sprzedaje się na miarę.

 Źle z wami! Widocznie wytworzyła się wam dusza.

 Myślała o tym, że spotkała – zupełnie przypadkowo – niezwykłego człowieka. Że chciałaby, aby był na zawsze. Na wieczność. Czuła się przy nim tak wyróżniona i tak jedyna jak przy nikim na świecie.

 [...] miłość trzeba budować, odkryć ją to za mało.

 Nadzieja mamy to niebezpieczna rzecz.

 I przysięgam, w tamtej chwili byliśmy nieskończonością.

 ...rozbierz się, zdejmij wszystko, zdejmij skórę, teraz chcę Twojej duszy...