Nie zna piekło straszliwszej furii nad wściekłość rozgniewanej kobiety.

 Poddaję się zdarzeniom, ale nie działam. Egzystuję, ale nie można powiedzieć, że żyję.

 (...) nikt nie potrafi być w pełni obiektywny, gdy chodzi o rzeczy ważne.

 W moim rodzinnym mieście za darmo można było jedynie dostać w twarz.

 Długo mi się wydawało, że bycie osobą bezradną wobec rzeczywistości, niepotrafiącą nadać paczki na poczcie, jest bardzo romantyczne, takie filmowe.

 Bywa czasem tak, że nie chce się odejść,
ale po prostu nie można zostać.

 Ogólnie to jest nieźle, tylko sensu życia brak.

 Za wszystkie głupstwa królów płacą ich narody.

 Największym wrogiem biblioteki jest pilny student.

 Trzeba być silnym, żeby płakać. A jeszcze silniejszym, żeby dać innym zobaczyć te łzy.

 Uczyć się, znaczy stać się znośnym dla samego siebie.