
Mówię panu, kochany przyjacielu, niemiło się przekonać, że człowiek nie ...
Mówię panu, kochany przyjacielu, niemiło się przekonać, że człowiek nie może urzeczywistnić swego marzenia, bo ma za mało sił albo za mało zdolności.
Co jest najśmieszniejsze w ludziach:
Zawsze myślą na odwrót: spieszy im się do dorosłości, a potem wzdychają za utraconym dzieciństwem.
Tracą zdrowie by zdobyć pieniądze, potem tracą pieniądze by odzyskać zdrowie. Z troską myślą o przyszłości, zapominając o chwili obecnej i w ten sposób nie przeżywają ani teraźniejszości ani przyszłości. Żyją jakby nigdy nie mieli umrzeć, a umierają, jakby nigdy nie żyli...
[...] jeśli kogoś tak dręczą marzenia o życiu osiadłym, nigdy nie zapuści korzeni.
Tych ludzi przede wszystkim pociąga przygoda.
Smutek to dowód człowieczeństwa.
Niech się dzieje wola nieba,
Z nią się zawsze zgadzać trzeba!
Gdybym sam nie brał udziału w tej zadymie, to bym normalnie zażądał torby z popcornem.
Słowami świadczyć miłość to nie miłość.
Zdolność do uodpornienia się na samotność ma swoją bardzo konkretną cenę - niebezpieczeństwo, że człowiek uodporni się na wszelkie uczucia.
Jego słowa to moja zguba, przywodząca mnie nad skraj przepaści.
Możesz być biedny, ale nikt nie może odebrać ci wolności do spieprzenia sobie życia, jak tylko żywnie ci się podoba.
Nadzieja to jedyna rzecz, która może jeszcze wszystkich nas ocalić.