Pogoń za szczęściem się kończy. Zawsze bezcelowa, ale dla której ...

 Czasem się nienawidzę. Ale niezbyt długo.

 Ludzie autentyczni najpełniej istnieją w samotności. Nie znoszą iluminacji, podwojenia. Ciskają swoje ledwie namalowane portrety, odwrócone twarzą do ziemi.

 Czasem tak jest lepiej, gdy znajomość ma trwać jedną noc.

 Nigdy nie należy oceniać człowieka według jego znajomych i przyjaciół.

 Cel zamierzony, a cel osiągnięty nigdy nie jest tym samym.

 Wszystko warte wysiłku
zasługuje, by zrobić to dobrze.

 Strach i kłamstwa jątrzą się w ciemności. Prawda może ranić, ale tnie czysto.

 Czy należy ratować róże, gdy płoną lasy?

 Świat jest niecny.

 Widzisz, że dzień inaczej wygląda, gdy nadchodzi, inaczej, gdy już jest, i inaczej, gdy minie. Jak fale.