Możemy być tylko tym, kim jesteśmy, nikim mniej, nikim więcej.

 Człowiek musi się nauczyć cierpienia, bo inaczej nie potrafi doznać przyjemności.

 Tak, miłość zapewne może odmienić człowieka, ale rozpaczy udaje się to znacznie szybciej.

 Ty wiesz co ja robię?
- Wiem.
- I nie przeszkadza ci to?
- Pewnie, że mi przeszkadza - powiedziałem. - Ale wolno mi się w kimś kochać, nawet jak coś przeszkadza. Zawsze zresztą coś przeszkadza

 ...przeszkadzała mu moja bezczynność, choć to wcale nie była prawda, gdyż zajmowałam się myśleniem.

 Jeśli Bóg stworzył coś lepszego, zatrzymał to dla siebie.

 Coś mam w środku spierdolone. Na amen.

 
Wielcy pisarze mają często dziecinny wyraz twarzy.

 Dobry człowiek jest jak małe światełko. Wędruje poprzez mroki naszego świata i na swojej drodze zapala zgaszone gwiazdy.

 Czasem los prowadzi nas bardzo dziwnymi ścieżkami.

 Samotność to żałosny, zgorzkniały towarzysz.