Odważny człowiek potrafi mysleć. Tchórz - nie.

 Pluń na wszystko, co minęło: na własną boleść i na cudzą nikczemność... Wybierz sobie jakiś cel, jakikolwiek i zacznij nowe życie.

 Okazuje się, że mamy w głowach hałas, ale jesteśmy do niego tak przyzwyczajeni, że go nie słyszymy.

 Bogactwo człowieka proporcjonalne jest do liczby rzeczy, z których potrafi zrezygnować.

 Żadne wspomnienie nie jest niczym więcej niż osobistym wyborem.
Bardzo celowym wyborem.
Kiedy sobie kogoś przypominamy - rodzica, współmałżonka, przyjaciela - jako lepszych, niż być może byli, to robimy to po to, aby stworzyć ideał, coś, do czego sami moglibyśmy aspirować. Ale jeśli wspominamy kogoś jako pijaka, kłamcę i brutala tworzymy tylko wymówkę
dla własnego złego zachowania.

 Marzenia nie zawsze się spełniają. W prawdziwym świecie "wieczność" to czasem tylko weekend.

 Światło i mrok. Życie i śmierć. Gdzie jest moje miejsce?

 Nawet beztalencie ma talent.
Nie ma człowieka, który urodziłby się nie potrzebny. Każdy bez wyjątku jest szczególnie ważny na tym świecie. Uwierz w swoje siły i pamiętaj by nie zapominać, że dla innych jesteś czasami najważniejszy.

 Cudze oczy to nasze więzienia, cudze myśli - nasze klatki.

 - Ludzie kochają to, co czego są przyzwyczajeni.
- Nie. (…) Ludzie powinni kochać to, co potrzebuje miłości. W ten sposób mogą to uratować.

 Przewodnią myślą mego życia jest on. Gdyby wszystko przepadło, a on jeden pozostał, to i ja istniałabym nadal. Ale gdyby wszystko zostało, a on zniknął, wszechświat byłby dla mnie obcy i straszny, nie miałabym z nim po porostu nic wspólnego.