Nie przepraszaj. Nie żałuj.
Nie przepraszaj. Nie żałuj.
Najgorsze prawo jest lepsze od biurokratycznej tyranii.
Ludzie marzą i mylą marzenia z tym, co uważają za rzeczywistość.
Czyżby na cud czekała? Zapewne tak. Czyż jednak nie są to oznaki obłędu?
Pokażcie mi kogoś (bez względu na płeć), kto nie znosi kryminałów,
a powiem wam, że to dureń,
może nawet nie pozbawiony
jakiejś tam inteligencji,
ale dureń ponad wszelką wątpliwość.
To nie twoje pragnienia, ale czyny sprawiają, że jesteś dobrym człowiekiem.
(...) wciąż jeszcze wierzę w wewnętrzną dobroć ludzi.
To przecież nie chęć stosowania się do reguł prawa sprawia, że wszyscy zachowują się tak, jak nakazuje społeczny obyczaj, lecz strach przed karą.
Że twój mrok nie zdoła zgasić mojego światła. Obiecaj.
To cud. I jak wszystkie cuda miał też swoją mroczną stronę.
Dla ciebie tysiąc razy..