Jestem zbyt nieszczęśliwa, żeby płakać.

 Sadysta chce uciec od swojej samotności i uczucia uwięzienia, czyniąc z drugiego człowieka nieodłączną część samego siebie. Wchłonąwszy w siebie drugiego człowieka, który go uwielbia, wyolbrzymia sam siebie i podnosi własną wartość.

 Nie śpieszmy się, tyle mamy do powiedzenia, ile przemilczamy.

 Nigdy nie przypuszczałem, że będę musiał krzywdzić innych ludzi, żeby móc żyć.

 To, co niemal utraciliśmy, cenimy bardziej od tego, co zostało nam dane na zawsze.

 Nie mogę się doczekać, aż uczynię Cie miłością mojego śmiertelnego życia.

 Trzeba coś kochać, żeby to znienawidzić.

 Zmarła w strachu i samotności. Odeszła w najgorszy możliwy sposób.

 Prawda tylko wtedy coś znaczy, gdy trudno się do niej przyznać!

 To nieludzkie miejsce czyni z ludzi potwory.

 Najbardziej wyprowadzają z równowagi głupota i zmarnowane starania.