W życiu często jest tak, że najzwyklejsze decyzje mają najstraszniejsze ...

 Życie jest jak nudna sztuka teatralna - kończy się zaśnięciem.

 (...) ludzie mają wrodzony talent do wybierania właśnie tego, co dla nich najgorsze.

 Nie wiem, co mi się stało. Nie obraź się, ale czasem człowiek nabiera większej swobody przy kimś obcym niż przy kimś, kogo bardzo dobrze się zna. Skąd się to bierze? Wzruszyłem ramionami. - Pewnie dlatego, że obca osoba widzi nas takimi, jakimi jesteśmy, a nie takimi, jakimi staramy się jej wydać.

 Nie ma nic gorszego od wątpliwości. Dlatego mówi się, że pochodzą od diabła.

 Rozpamiętywanie żalów to jak jazda samochodem, który ma tylko wsteczny bieg.

 Niektórych ran na sercu
nie da się załatać, zostają
one w nim na zawsze, na wieczność.

 Kochać coś lub nienawidzić można dopiero wtedy, kiedy się to zrozumiało.

 Może w niebie ktoś akurat ma dyżur i wreszcie obdzieli tę dwójkę kilkoma kropelkami szczęścia..

 Kogo widzimy, kiedy widzimy samych siebie?

 Ja zaś kulę się wtedy w sobie i myślę,
jak straszną rzeczą jest wiedzieć o sobie wszystko.