Utrata nadziei to piekło i właśnie się o nie otarłam.

 Najlepszym przyjacielem jest ten, kto nie pytając o powód smutku, sprawia, że wraca radość.

 
Życie to nie lampa, którą można zgasić kiedy się chce.

 Ludzkość nie wymaga byśmy byli szczęśliwi. (...) Najpierw przetrwanie, potem, jeśli się uda, szczęście.

 Wszystko przestaje być straszne, kiedy widzisz, jak nadchodzi.

 Dobrze widzi się tylko sercem.

 Jego słowa były jak jasne promyki nadziei, przebijające się przez mgłę
depresji i żalu, ogarniających jej duszę. Dzięki nim nagle
wszystko stało się jasne.

 Wina to, drogi Brutusie, nie gwiazd naszych, ale nas samych.

 Zawsze cię kochałam, a gdy się kogoś kocha, to kocha się całego człowieka, takiego, jaki jest, a nie takiego, jakim by się go mieć chciało.

 Potworności są na Ziemi rzeczywiste i dzieją się codziennie. Są jak kwiat albo słońce; nie można ich powstrzymać.

 Coś mam w środku spierdolone. Na amen.