Oto lekcja, jaką daje krew. Przerażała, po czym przynosiła ukojenie. Człowiek widział w niej znak zniszczenia i znak powstania, znak swego kresu i swego początku. A wreszcie odkrył w niej, we wspaniałym porywie serca i wzlocie umysłu, to, czym w rzeczywistości jest: życie.
Bo wystarczy, że zabraknie jednego kawałka puzzli, a obraz nigdy nie będzie kompletny...
Niełatwo jest być czegoś wartym.
Słowa, słowa, słowa.
Byłoby dłuższe lato, gdyby nie zima.
Niby nic się między nimi nie wydarzyło, ale było między nimi wszystko.
Przyjaciele nie są od pocieszania, tylko od mówienia prawdy w twój zarozumiały, bezmyślny nos!
Jeśli masz opierać swoją "miłość"
na kłamstwach i pustych obietnicach, lepiej podaruj ją komuś innemu.
Jednak w życiu zwykle tak się zdarza, że kto spodziewa się nieoczekiwanego, ten dobrze na tym wychodzi.
Jako ciało każdy człowiek jest jednością, jako dusza nigdy.
I westchnęła do letniego słońca, do palących piasków plaż Paracas i słonych pieszczot morza na swej skórze.
