Oto lekcja, jaką daje krew. Przerażała, po czym przynosiła ukojenie. Człowiek widział w niej znak zniszczenia i znak powstania, znak swego kresu i swego początku. A wreszcie odkrył w niej, we wspaniałym porywie serca i wzlocie umysłu, to, czym w rzeczywistości jest: życie.
Myślę, że jest tylko jeden rodzaj ludzi. Ludzie.
Bo nie ma we mnie nic i nic nie jestem wart
A czerwień mojej krwi to tylko jakiś żart
I zapominać chcę tak często jak się da
Że nie ma we mnie nic i nic nie jestem wart
Jesteś taka jak myślałem. Od pierwszej chwili gdy się poznaliśmy. I nie możesz już bardziej do mnie pasować.
Chociaż cierpię przez Ciebie, to dalej Cię kocham...
W naturze człowieka leży pakowanie się w kłopoty.
Przeszłości zmienić nie sposób. Trzeba więc liczyć się z rzeczywistością.
Smutek jest tym co mi obiecałaś
A jedyne co mogę zrobić to podążać za łzami
Życie najbliższe swej istocie smakuje najlepiej.
Życie to nie problem do rozwiązania; to przygoda do przeżycia.
Każdego dnia życia bądźcie zawsze pewni, o co walczycie.
