Kto ma rozum, nie potrzebuje szczęścia.
Kto ma rozum, nie potrzebuje szczęścia.
Młodość już taka jest, sama ustala granice wytrzymałości, nie pytając, czy ciało to zniesie. A ciało zawsze znosi.
Ból fizyczny sprawia o wiele mniejsze cierpienie niż ten psychiczny.
Nocą wszystko jest bardziej. Boli bardziej, czujesz bardziej, myślisz bardziej, umierasz bardziej. Bardziej nie masz sił.
Rzeczy nie są dobre ani złe same z siebie. Stają się takie przez to, co z nimi robimy.
Pułapką jest sądzić, że ma się prawo do szczęścia.
Bądźcie szaleni, ale zachowujcie się jak normalni ludzie.
Robisz mi nieporządek w chaosie.
Nie pozwól,żeby ktoś był twoim priorytetem,gdy sama godzisz się być jego opcją.
Przez pierwsze dwadzieścia pięć lat krępowało cię to, że byłeś na wszystko za młody, przez ostatnie dwadzieścia pięć lat dotkliwiej przytłoczy cię to, że będziesz na wszystko za stary. Między chmurą początku i chmurą końca - jakże mało osłonecznionej przestrzeni w ludzkim życiu.
Dlaczego nieobecność tak bardzo potęguje miłość?