Drobnych złodziejaszków wieszają, wielkim się kłaniają.

 Na ośle pytania – mądre usta milczą.

 To, co w jednym ogrodzie uchodzi za chwast,
w innym jest najważniejszą rośliną.

 Wielki płomień rodzi się z małej iskry.

 Każdy ma swój dom ukryty w sobie. Ten dom określa, kim się jest.

 Największym skarbem człowieka są myśli jego serca.

 Wtem dotarło do mnie, że film wcale się nie urwał. Jego akcja toczyła się dalej.

 Powiedzcie mojej babci, że zachowałam się jak trzeba.

 Jeśli stoisz w labiryncie, gdzie nic nie widać, potrzebna ci dłoń której możesz zaufać.

 Jakież dziwne są te ludzkie charaktery! Nawet miłują tak, jakby nienawidzili!

 Stąd świat oglądam
okiem słońca.