Nie jestem niewolnikiem swojej reputacji.

 Chłopcem do bicia dla losu jestem, tak, wszyscy jesteśmy.

 (...) nikt nie potrafi być w pełni obiektywny, gdy chodzi o rzeczy ważne.

 Zło czynione przez ludzi ich przeżywa. Dobro częstokroć ginie pogrzebane z ich kośćmi.

 Czasem oddychanie to prawdziwy problem.

 Mój mały człowieczek w transie tworzenia samego siebie.

 Człowiek to rak przyrody. Nowotwór złośliwy. Chora tkanka.

 Świat jest dziwny. Ludzie są dziwni.
My jesteśmy dziwni. I miłość jest dziwna.

 - Nigdy nie grzeszyłaś nadmiarem słów pocieszenia.
- Słowa pocieszenia są jak bita śmietana, coś,
co się kładzie na wierzchu.

 Sukces niekoniecznie osiąga najlepszy, tylko ten, kto potrafi otoczyć się najlepszymi.

 Ja się dużo złoszczę. Jestem zmęczona sobą, która się złości. To kosztuje mnie zbyt dużo emocji, na które już jestem za dorosła.