(...) wciąż jeszcze wierzę w wewnętrzną dobroć ludzi.

 Ból jest jak tkanina. Im silniejszy tym cenniejszy.

 Problem z obecnymi czasami polega na tym, że uczepiono się tej głupiej idei, iż można uciec od cierpienia.

 Nie, to nie nadzieja. Ona łączy się z myślą, że masz jeszcze szansę. To, co widziałam w jego oczach, było tęsknotą.

 Artyści zawsze czują się niezrozumiani. Ale właśnie dlatego są tak szczególni.

 Nie da się nawet opowiedzieć, dlaczego pewnych rzeczy nie da się opowiedzieć.

 Nie ma niczego za darmo, płaciłem też za miłość.

 Wreszcie koło zatoczyło pełny krąg.

 By zobaczyć Twój uśmiech
w drugą stronę kręcę światem.

 Już za późno. Kocham cię. I też nie chcę bez ciebie żyć.

 W rozwiązanie problemu trzeba włożyć dużo ciężkiej pracy [...]. Tylko ktoś kto ciężko pracuje ma prawo być zazdrosnym o czyjś talent. Ludzie ponoszą porażki, bo nie rozumieją, jak wiele pracy trzeba włożyć, aby osiągnąć sukces.