(...) wciąż jeszcze wierzę w wewnętrzną dobroć ludzi.

 Skrzypiące wrota wiszą długo.

 W obliczu śmierci wszyscy jesteśmy samotni.

 Jeśli człowiek ma prawo tylko do jednego życia, to jakby nie żył w ogóle.

 Trzeba się nieustannie poddawać recyklingowi.

 Chwile. Nasze życie składa się z serii chwil. Każda z nich jest podróżą do samego końca. Pozwólmy im odejść. Chwile. Wszystkie zgromadzone w tej jednej.

 Urodziłeś się królem, pokaż wszystkim koronę.

 Żeby idea stała się ciałem, trzeba ją podlewać szmalem.

 Spętana duszo, która, usiłując być wolna, coraz okropniej się wikłasz.

 Świat się zmienia, słońce zachodzi, a wódka się kończy.

 Świat jest taki wielki i tak łatwo się w nim zagubić…