...co nie do pomyślenia, jest do pomyślenia.

 Potrzebne jej było nie moje ramię,
a jakiekolwiek ramię. Potrzebowała nie mego ciepła, a ciepła drugiego człowieka. Poczułem się winny, że ja to tylko ja.

 Czasem niebezpiecznie jest wyjść z domu, gdy staniesz na drodze, nigdy nie wiadomo, dokąd cię nogi poniosą.

 Człowiek szczęśliwy jest zbyt zadowolony z teraźniejszości, by oddawać się zanadto rozmyślaniom o przyszłości.

 Każdy ma prawo do szczęścia, tylko nie potrafi tego szczęścia wokół siebie tworzyć.

 Myślenie. Myślenie i samotność, bo nieważne, z kim spędzasz czas, na końcu jesteś sam.

 W tym momencie naprawdę zaliczyłam swój zdrowy rozsądek do rzeczy zaginionych.

 Po innych bowiem ludziach, w ogóle po świecie zewnętrznym, nie należy w żadnym wypadku oczekiwać zbyt wiele.

 Zazwyczaj można coś powiedzieć o człowieku, widząc, co czyta.

 Sądzę, że przemowy zabijają miłość.

 Potykając się można zajść daleko, nie wolno tylko upaść i nie podnieść się.