
Rozsądny mąż, jak marynarz podczas burzy, zwija żagle, czeka, żywi ...
Rozsądny mąż, jak marynarz podczas burzy, zwija żagle, czeka,
żywi nadzieję, a sztormy nie przeszkadzają mu kochać morza.
Nie jesteś bezradna, tylko potrzebujesz pomocy. To wielka różnica.
Gdybym się nie urodziła, tobym nie musiała umrzeć. Widocznie wszystko, co się zdarza, po prostu ma się zdarzyć.
Ludzie
którzy mnie otaczają
są mi obcy
ludzie
którzy do mnie mówią
są niemi
ludzie
którzy mnie dotykają
nie są ludźmi
rozgrywa się dramat
mojej obecności
w tłumie
Czasami człowiek wybiera kim chce być w życiu, a czasem to życie wybiera jego.
Za blisko, żeby od siebie uciec,
i za daleko, żeby się objąć...
Gdy człowiek opowiada się po którejś ze stron, zawsze wybiera tę niewłaściwą.
- Bo ci tak zostanie. [...]
- Słucham?
- Leżysz tam z buzią pomarszczoną jak zużyta chusteczka. Mówią, że jak powieje ostry wiatr, to taka mina może zostać człowiekowi już na zawsze [...] A wtedy przestanę cię kochać.
Wynter wybuchnęła śmiechem.
Przed człowiekiem schronić się można tylko w objęciach drugiego człowieka.
Cała sztuka polega na tym,
żeby być kimś wyjątkowym, pozostając sobą.
Może właśnie przede wszystkim dlatego płakałam: bo przetrwałam.