[...] nie ma takiego bólu, który trwałby tysiąc lat.

 - Nie jesteś zwyczajna, Gwendolyn - wyszeptał, gładząc mnie po włosach. - Jesteś całkiem, zupełnie niezwykła.

 Nadzieja zmienia życie, daje siłę temu, kto nie ma nic innego.

 Kiedy człowiek przeczyta jakąś książkę, to jest z nią związany już do końca życia.

 Mało jest rzeczy równie tragicznych w życiu, jak odkryć coś poniewczasie.

 Nie powinnaś mówić: „cyganić”. To rasizm.

 Umiera się na wiele sposobów: z miłości, z tęsknoty, z rozpaczy, ze zmęczenia, z nudów, ze strachu… Umiera się nie dlatego, by przestać żyć, lecz po to, by żyć inaczej. Kiedy świat zacieśnia się do rozmiaru pułapki, śmierć zdaje się być jedynym ratunkiem.

 Należy wymagać tego, co można otrzymać. Autorytet opiera się na rozsądku.

 Jestem osaczony przez zło, które boję się nawet nazwać...

 Tak się nie kocha, jakby kto zabijaniem kochał.

 Budzę się i zasypiam z nowym pomysłem samobójstwa.