[...] nie ma takiego bólu, który trwałby tysiąc lat.

 Słuchajcie, słuchajcie! - pomyślał Bilbo i przypadkiem pomyślał na głos.

 Czasem drzewa przesłaniają nam las...

 Tu, wśród cieni i dalekich krzyków, najbardziej ceni się cisze.

 Chcesz się dowiedzieć prawdy o sobie, pokłóć się z przyjacielem.

 Prześpię się i zapomnę; mam własne życie, własne smutne, łachmaniarskie życie już na zawsze.

 Bywają w życia takie chwile, kiedy własne myśli są ważniejsze od książek.

 Dorosłość to usychające koryto rzeki, to pozbawiona płatków róża, to taki czas, kiedy się już o niczym nie marzy, nie podejmuje wyzwań.

 W towarzystwie przyjaciela nie istnieje coś takiego jak niezręczna cisza.

 Kochajmy się dopóki mamy złudzenia, kiedy je stracimy, lepiej się rozstańmy.

 Szczęśliwym nie jest ten, kto ma wszystko. Szczęśliwym jest ten, kto potrafi docenić to, co ma.