— Kochasz mnie, więc mnie zabijasz? — Kocham cię i ...

 Żadna miłość, przyjaźń, szacunek nie jednoczy tak, jak wspólna nienawiść do czegoś.

 [...] pisarze są jedynymi ludźmi, którzy mogą zrobić coś z tym światem.

 Bez groźby śmierci nie ma żadnego powodu, by żyć.

 Bliskość musi rosnąć, by dać uczucie zbliżenia.

 To, co się wydarzyło, ciągle się jeszcze dzieje.

 Zawsze sobie obiecuję, że nie będę się wtrącać do rzeczywistości, i zawsze o tym zapominam.

 Kiedy tragedia jest już niemożliwa, a farsa nudzi, pozostaje tylko eksperyment.

 Nie można przygotować się na pożegnanie.

 Życie to pożądanie. Cała reszta to tylko szczegół.

 Przeciwności losu nie są przeszkodą na drodze życia. Są częścią tej drogi.