
— Kochasz mnie, więc mnie zabijasz? — Kocham cię i ...
— Kochasz mnie, więc mnie zabijasz?
— Kocham cię i to mnie zabija.
To nie wstyd płakać, mój mały. Łzy są tym, co w nas najszlachetniejsze.
Ktoś, kto wsłuchuje się w szum wiatru, wiele może w nim usłyszeć.
Ale ze mną męczyli się wszyscy inni ludzie, z wyjątkiem tych, co się nie męczyli.
Podobno Bóg czuwa nad dziećmi i pijanymi.
Naturalność jest także pozą, i to jedną z tych, jakie znam, jedną najbardziej irytującą.
Zastanówcie się, o co prosicie, bo przy odrobinie pecha możecie to otrzymać.
Każdy pyta, ale nikt nie chce wiedzieć naprawdę.
Noszę ją na wewnętrznej stronie powiek.
Nie należy obarczać wroga winą za nasze błędy.
Spróbuj po prostu żyć, rozpamiętywanie jest zajęciem starców.