— Kochasz mnie, więc mnie zabijasz? — Kocham cię i ...

 I popatrz - ledwie poznaliśmy się, już życie knuło, co mogło, żeby nas poróżnić.

 Miłość lubi wykluwać się w cieple. Jak pisklę.

 Chorujemy przed śmiercią po to, byśmy mogli odwyknąć od własnego ciała.

 Nie warto płakać nad rozlanym mlekiem.

 Pomyśleć, że jedyny członek rej rodziny, który ma normalny związek to socjopata.

 Bo najważniejsze jest wzajemne zrozumienie!
I to jest w zasadzie to, co nazywamy miłością.

 Nic nigdy nie można uważać za ostatecznie zdobyte, osiągnięte, utrwalone i zachowane.

 Byłam wściekła, że nie potrafię się przy nim kontrolować - i że muszę.

 Bo ja jestem kolekcjonerem wyzwań, rzeczy, które się wydarzą i nie przywiązuję wagi do spraw, które minęły. Mam słabą pamięć.

 Czasami robimy krzywdę dzieciom z nadmiaru miłości.