Jednego w Tobie kompletnie nie rozumiem.
Dla wielu mężczyzn jesteś po prostu idealna. Masz swoje pasje, jesteś piękna, jesteś bystra, dążysz do wyznaczonych sobie celów. Byłaś z kimś, kto zupełnie nie potrafił Cię docenić i już wszystkich "kolesi" wpuszczasz pod wspólny mianownik. Powiem Ci, jeśli sobie uporządkujesz przeszłość, to szczerze - zazdroszczę komuś, w kim się kiedyś zakochasz.
Kobieta może być Twoim najgorszym wrogiem, najlepszym przyjacielem, prawdziwą miłością albo wredną jędzą. A to wszystko zależy od tego, jak ją traktujesz.
A z kobietami jest tak, że słyszysz śpiew syreny a wyskakuje ci rekin.
Do rozmowy między kobietami potrzeba przynajmniej trzech kobiet: dwie, które mówią i jedna, o której się mówi.
Prędko się popsuje białogłowa w swobodzie, kiedy stróża nie ma.
Kobieta nie jest istotą do znoszenia cierpień, lecz do zapisywania pięknych historii, które zasługują na opowiedzenie. Powinniśmy doceniać ich siłę, determinację i kompasję, które razem tworzą moc kobiet.
Oczy kobiet zawsze błyszczą, bez względu na kolor.
Kobiety są jak herbatka w torebce - nie wiesz, jak silne są, dopóki nie wrzucisz ich do gorącej wody.
Tragedia: zakochać się w twarzy,a ożenić z całą dziewczyną.
To Ty musisz być pewna siebie. Pewna tego, że gdy odwołasz spotkanie on nadal będzie Cię prosił o kolejne, pewna, że jeśli nie odbierzesz telefonu to na następny dzień on nie przestanie dzwonić. A jeśli tak się nie stanie, to co? Bywa. W takim razie nie musisz już nim sobie zawracać głowy, masz więcej czasu dla siebie - a to cholera podstawa! Bo to Twoje życie, nie jego, więc to właśnie TY masz być szczęśliwa i zadowolona z siebie...
