Non est viri timere sudoremnie ...

 Kobieta przy swoim partnerze powinna czuć, że jest wyjątkowa, piękna, musi być nieustannie zapewniana o jego uczuciu. Czasami wystarczy ją przytulić, by poczuła się kochana, by wiedziała, że ma obok siebie prawdziwego faceta.

 Mężczyzna to taki gatunek, który idzie przez życie z poczuciem, że coś w nim zawsze jest nie tak, bo ktoś inny jest lepszy, szybszy, sprytniejszy. To jest męska droga życia, to jest męska samotność.

 Mężczyzna musi mieć coś więcej niż tylko wygląd, pieniądze i pozycję społeczną. Powinien mieć zdolność do kochania, empatii, zrozumienia i troski. Bez tego wszystko inne jest puste i bezwartościowe.

 Chwyć moją dłoń i nie puszczaj.
Świat bez Ciebie jest zimny i pusty. Nie potrafię w nim nawet oddychać.

 Za sukcesem mężczyzny stoi kobieta... i dziwi się, jak mu się w ogóle udało.

 To era, w której mężczyzna nie powie, że przeprasza, że tęskni, że popełnił błąd. To era, w której mężczyzna wzdycha, wzrusza ramionami i mówi "trudno".

 Mężczyzna jest stworzony do ascezy, do ciszy.

 Bohaterem jest mężczyzna, który wie, że świat nie jest dany raz na zawsze i że od niego zależy, w jakim świecie będą żyli jego potomkowie.

 Kobiety to odwrócone mężczyźni, to znaczy, mężczyźni patrzący na siebie z punktu widzenia kobiety. Kobieta przestaje kochać mężczyznę, kiedy przestaje go podziwiać; mężczyzna przestaje kochać kobietę, kiedy przestaje być dla niej tajemnicą.

 Jakże często rodzice ni znają własnych dzieci.