Mężczyzna rozpoczyna życie rozpustą, przechodzi przez miłość i kończy małżeństwem, kobieta odwrotnie.
Mężczyzna, który najważniejszą decyzję w swoim życiu podejmuje pod wpływem niewłaściwych bodźców, jest dany na stracenie. To koszmar, być ciałem, które myli z duszą.
Dziewczęcym udkiem bronię się przed smutkiem.
Czuję się zawsze młoda. Mój mąż jest archeologiem. Archeolodzy to detektywi przeszłości.
Bywa i w niemęskim ciele męski rozsądek i cnota.
Kobieta oszukana przez mężczyznę pragnie go poślubić. Jest to rodzaj rewanżu równie dobry, jak każdy inny.
Mężczyzna zawsze będzie musiał się zmagać z określonym obrazem męskości, na którym wyrósł. Wielu nigdy nie zdobędzie wewnętrznej siły, by podważyć ten obraz, odrzucić go i otworzyć się na nowe możliwości.
Kiedy już mężczyzna przestaje być tajemniczy, staje się dosyć nudny. Tylko tajemnica pozwala nam żyć. Kiedy już wszystko poznajemy, nie mamy już powodu do życia.
Kobieta przy swoim partnerze powinna czuć, że jest wyjątkowa, piękna, musi być nieustannie zapewniana o jego uczuciu. Czasami wystarczy ją przytulić, by poczuła się kochana, by wiedziała, że ma obok siebie prawdziwego faceta.
Język kobiety jest krótki, ale rani mężczyznę bardzo głęboko.
