Natura wszystkim nam daje możliwość ...

 Komu Pan Bóg sprzyja, temu się i na kamieniu rodzi.

 Natura nigdy nie jest taka piękna jak wtedy, gdy jej bramy otwierane są ludzkiemu umysłowi i sercu. Jest to przywilej odkrywcy, niezbyt często udzielany, ale zawsze gorąco pragniony, krótkotrwały, lecz fascynujący.

 Każdy, kto spędził choćby chwilę w naturze, zdaje sobie sprawę, jak niewiele potrzebne jest do szczęścia. Czyste powietrze, zielone drzewa, spokój i cisza. To jest prawdziwe bogactwo, które niestety częściej zauważamy dopiero wtedy, gdy zaczyna nam ubywać.

 A o odzienie czemu się zbytnio troszczycie? Przypatrzcie się liliom na polu, jak rosną: nie pracują ani przędą.

 Naturę możemy pokochać, lecz nigdy jej nie zrozumiemy. To co czyni ją piękną, to że jest nieuchwytna, nieprzewidywalna. Jest to cud, którego nie możemy do końca pojąć, ale którym możemy się zachwycać i starać się chronić.

 Natury nie należy traktować jak maszyny, którą możemy naprawić kiedy tylko nam się zachcę. To żywy organizm, z którego sami jesteśmy częścią.

 Przyroda jest nie tylko wszystkim co widzimy na zewnątrz: także w naszym wnętrzu istnieje przyroda. Jest to przyroda tajemnicza; stanowi ona królestwo duszy. Jeżeli jesteśmy jedno z naturą, należymy do tego królestwa.

 Z wielkiej chmury mały deszcz.

 Najpiękniejsze w swoim uroku są zachody słońca. Kolory mieszają się na niebie jak na artystycznej palecie - są czerwienie, pomarańcze, różowe światło, niebieskość. Jest coś niezwykle uspokajającego w mocy Natury, której nikt nie jest w stanie przewidzieć.

 Jeśli w Wielki Piątek deszcz kropi, radujcie się chłopi.