W marcu jak w garncu.

 Lipcowe deszcze dla chłopa kleszcze; jak pogoda, większa swoboda.

 Natura jest największa artystką, jaka kiedykolwiek zrodziła się na tym świecie; przekracza wszelkie możliwe wyobrażenia, które moglibyśmy o niej mieć.

 Czasem między ostem i pokrzywami lilia rośnie.

 Gdy w maju plucha, w czerwcu posucha.

 Na Kujawach nic nie braknie, tylko drzewa każdy łaknie.

 Jak kogut zapieje, to wiesz, że dnieje.

 Naturę możemy pokochać, lecz nigdy jej nie zrozumiemy. To co czyni ją piękną, to że jest nieuchwytna, nieprzewidywalna. Jest to cud, którego nie możemy do końca pojąć, ale którym możemy się zachwycać i starać się chronić.

 Natura jest niewyczerpanym źródłem piękna, które nigdy nie przestaje nas zadziwiać. Każdy drzewo ma swój charakter, każdy las ma swoją duszę, a każda rzeka opowiada swoją niekończącą się historię. Trzeba tylko otworzyć oczy, uszy i duszę, aby zrozumieć ich język.

 Liść na drzewie mocno trzyma, nie tak prędko będzie zima.

 Człowiek, ze swoim wyposażeniem
i techniką, może udawać najmądrzejszego
na Ziemi, ale kiedy stanie twarzą w twarz
z gniewem przyrody, rozumie,
że zupełnie się nie liczy.