Kiedy w styczniu lato, w ...

 Najpiękniejsze w przyrodzie jest to, co delikatne, ulotne, przemijające, co nie można zatrzymać ani odtworzyć. Natura ma jednoznaczny styl niewidocznego, niewysłowionego i niewyrażonego.

 Tylko w zbiorowości poznajemy naturę:tylko zbiorowo przeżywamy prawdziwe człowieczeństwo.

 Kochać naturę to nie tylko się nią zachwycać, ale rozumieć. Prawdziwa miłość polega na zrozumieniu tego, co jest piękne, a nie tylko na patrzeniu na to, co jest piękne.

 Gdy z początku sierpnia skwar trzyma, zwykle bywa długa i śnieżna zima.

 Orły w pokrzywach gniazd nie ścielą.

 Trzy rzeczy pozostały z raju: gwiazdy, kwiaty i oczy dziecka.

 Luty, gdy wiatrów i mrozów nie daje, sprowadzi rok słotny i nieurodzaje.

 A jeśli serce jest tylko mięśniem, cóż po urodzie wszechrzeczy.

 Nature to cud, który nie przestaje nas zadziwiać i fascynować. Jej piękno, różnorodność i harmonia są nieustannym źródłem inspiracji. To, co w niej najpiękniejsze, nie jest zasługą człowieka – to jest tylko odbicie niepojętej mocy, która ją tworzy.

 W młodości próżniak, na starość żebrak.