Gdy w Gromnice pięknie wszędzie, ...

 Gdzie czuje kota, tam mysz nie chrobota.

 Gdy w styczniu deszcz leje, złe robi nadzieje.

 I chodzą ludzie podziwiać szczyty gór i wzdęte fale morza, i szerokie nurty rzek, i przestwór oceanu, i kręgi gwiezdne, a siebie zaniedbują.

 Grzmot w maju, sprzyja urodzaju.

 W naturze nic nie ginie... to, co raz przeminie nie umiera, lecz zmienia formę, barwę i pachnie inaczej. I tylko człowiek umiera... i tylko człowiek umiera tak, jakby nigdy miał już nie powstać... jedynie człowiek zna sens śmierci i jedynie człowiek umiera.

 Przyzwyczajenie nigdy nie zwycięży natury.

 Jedna kropla to jeszcze nie ocean, ale bez tej kropli nie byłoby morza.

 Gdy wilk się zestarzeje, skubie go i wrona.

 Natura jest jak kapryśne dziecko zabierające nam wszystko, za co się budzi zainteresowanie, ucieka z naszymi pojęciami w swe nieznane przestrzenie, nie chcąc, bym skracać swe niezmierzone obszary.

 Porządek w naturze nie jest wynalazkiem ludzkiego umysłu ani wytworem zdolności postrzegania. Istnienie porządku wymaga istnienia inteligencji, która organizuje. Może nią być tylko inteligencja Boga.