Gdy w Gromnice pięknie wszędzie, ...

 Jesteśmy jak ślimaki przylepione, każdy, do swojego liścia.

 Czasem luty się zlituje, że człek niby wiosnę czuje, ale czasem tak się zżyma, że człek prawie nie wytrzyma.

 Natura jest księgą, a jej różne strony są pełne niezliczonych, cudownych tajemnic, które ciągle nas fascynują. Te tajemnice to nic innego, jak odbicie nieskończonego piękna, które istnieje w naturze.

 Sęki są siłą drzewa.

 Gdy na Narodzenie płuta, dość się w zimie nadrzesz buta.

 Głupiego wilka i cielęta liżą.

 Naturę możemy pokochać, lecz nigdy jej nie zrozumiemy. To co czyni ją piękną, to że jest nieuchwytna, nieprzewidywalna. Jest to cud, którego nie możemy do końca pojąć, ale którym możemy się zachwycać i starać się chronić.

 Styczeń, gdy mrozem nie wygodzi,marzec z kwietniem wraz wychłodzi.

 Bociany przylatują i odlatują. Dzieci pozostają.

 Wszyscy Święci niezgodą,wiatry ze śniegiem przywiodą.