Gdy w Gromnice pięknie wszędzie, ...

 Boże Narodzenie po wodzie, Wielkanoc po lodzie.

 Natura to jeden z najpiękniejszych darów, które otrzymaliśmy. Jest to pięknem, które nigdy nie zanika, z roku na rok, z dnia na dzień. Nieważne, jak wiele razy patrzymy na wszyscy mają coś do zaoferowania, od najdrobniejszego kwiatka po najpotężniejszą górę.

 Gdy świnie przeklinają się nawzajem, mówią może: ty człowieku!

 Jak w czerwcu pogoda służy, rolnik tylko oczy mruży.

 Chciwcy wiodą żywot nie lepszy od pszczół: pracują tak, jakby mieli żyć wiecznie.

 Natura jest dla tych, którzy są w stanie nasycić się nią. Ona jest zarówno źródłem dobroczynnego spokoju i zdrowia, jak i schronieniem przed niesnaskami, kłopotami i troskami. Dla niej nie ma niepodległości od cierpliwości i doświadczenia, ona ma swój rytuał, jak wszystko co jest boskie, i podziwiamy tych, którzy są w stanie przyjąć go.

 Kochać naturę to żyć na bosaka wśród strumieni przemijalności, to odczuwać radość promieni słońca, gwiazd i srebrzystej księżyca, to wdychać moc wszechświata nieskończonego.

 Ziemia nie należy do człowieka - to człowiek należy do ziemi. Wszystko, co przydarza się ziemi, przydarza się także dzieciom ziemi. Nie tkanie webu życia - jesteśmy tylko nitką. Cokolwiek zrobimy dla sieci, zrobimy to sobie.

 Nie na to żyją istoty, aby się wzajemnie pożerały, lecz dlatego musza się pożerać, aby żyć mogły.

 Chowa Pan Bóg zwierza, choć nie zna pacierza.