Gaśnie księżyc przed słońcem.

 Bóg nie gra ze światem w kości.

 Głowa jak u śledzia, nogi jak u niedźwiedzia.

 Każda chwila naszej egzystencji jest jak jakiś kwiat, który rośnie w nas, a natura zapewnia, że każdy z tych kwiatów ma swoją porę, czas i moment do rozkwitnięcia. Nie można zmusić kwiatu do pęknięcia, mało tego, nie można go nawet przekonać.

 Niech człowiek patrzy na naturę, jak na wspaniały obraz, jaki jest kompozycją nieskończoną, jak samo wszechświat. Oczy tam ile możesz ujmiesz przestrzeni, tyle cię wzrokiem objesi.

 Natura ma dla nas tyle, ile umiemy z niej wziąć. Szczęście zależy od oka, które patrzy. Miłość do kwietniowego słońca i do wyniosłych gwiazd jest wolna od skomplikowanych rozważań i prosta jak radość z utrzymania równowagi.

 Omnia subiecta sunt naturaewszystko podlega naturze.

 Nasza planeta nie potrzebuje większej liczby 'udanych ludzi'. Na czele światowej listy życzeń powinni znaleźć się 'uzdrowiciele', 'opiekunowie', 'pisarze historii', 'obfitujący w empatię', 'miłośnicy natury'. Potrzeba ludzi, którzy są w stanie zrozumieć, że planeta, która padnie ofiarą samozniszczenia, potrzebuje więcej, niż nasze egoistyczne dążenia do bycia 'bogatym' lub 'popularnym'.

 Gdzie wąż głowę włoży, tam cały wlezie.

 Przyroda jest piękna, ale nie potrafi się bronić. Najpiękniejsze kwiaty są najszybciej zrywane. Tymi, które rosną daleko od ludzi, nikt się nie interesuje. Tankujące samochody nie dbają o przygodne mlecze, z których nikt nie zrobi wieńców.

 Ciepłe deszcze w kwiecień, rokują pogodną jesień.