Człowiek jest jak trzcina - ...
Człowiek jest jak trzcina - najsłabsza rzecz w naturze - ale to trzcina myśląca.
Natura nie ma granic, jej zasady są niezmienne. Możemy je tylko odkrywać, obserwując jej nieustannie zmieniające się obrazy. Dzielność nasza polega na zrozumieniu tego, co jest wieczne w niej.
Piękne czasy rodzą róże,słabe zaś przynoszą burze.
Cieszę się, że jest ziemia i niebo i morze, Światło i ciemność i kwiaty i drzewa, Cieszę się, że jest wiatr i gwieździste niebo, Cieszę się, że wszystko to dla nas stworzyłeś.
Jaki czas na Ofiarowanie, taka zima też nastanie.
Dąb się powalił, a trzcina została.
Gdziekolwiek idziemy, nie ważne gdzie jesteśmy, natura zawsze dostarcza nam najpiękniejszych widoków, pokazując swoje majestatyczne piękno i nieskończoną wielkość. Możemy tylko podziwiać i usiłować zrozumieć jej tajemnice.
Przyroda zawsze była dla mnie jak balsam na rany. Gdy jestem przygnębiony, idę do lasu, do łona Matki Natury. Tylko tam, otoczony jej wszechobecną pięknością, mogę odnaleźć prawdziwą pociechę.
Człowiek przychodzi na ten świat z krwawiącą raną.
Natura ma dla nas tyle, ile umiemy z niej wziąć. Szczęście zależy od oka, które patrzy. Miłość do kwietniowego słońca i do wyniosłych gwiazd jest wolna od skomplikowanych rozważań i prosta jak radość z utrzymania równowagi.
Góry i pagórki przed wami podniosą radosne okrzyki, a wszystkiedrzewa polne klaskać będą w dłonie.