Gdy mokro w Kwietną Niedzielę, ...

 Natura, jakże droga jesteś: prawdziwy dom każdej istoty warciwkrętnej, bo tylko Ty możesz dać upust naszym pragnieniom i marzeniom, tylko Ty możesz dać spokój duszy, która pragnie życia.

 W lipcu się kłosek korzy, że niesie dar boży,a najpierwsza Małgorzata, sierp w zboże założy.

 Człowiek jest wolny jak ptak w klatce: może się poruszać tylko w pewnych granicach.

 Suchy marzec, mokry kwiecień, maj chłodny? rok niegłodny.

 Sumienie świata, nie ma adresu.

 Si ad naturam vives, numquam eris pauperjeśli będziesz żyć w zgodzie z naturą,nigdy nie będziesz ubogi.

 Trzy rzeczy pozostały z raju: gwiazdy, kwiaty i oczy dziecka.

 Człowiek przychodzi na ten świat z krwawiącą raną.

 Patrzę na naturę, na piękno drzew, gór, rzek i oceanów. To niemy świadek naszej egzystencji, który nieustannie nas zaskakuje. To matka, która nas karmi, uczy, natchniewa i umacnia. Cały nasz świat, nasza cywilizacja, to tylko niewielka iskierka w nieskończoności kosmicznego oceanu, który co chwilę odkrywa przed nami swoje nowe, nieznane twarze.

 Jak w maju zimno, w stodole ciemno.