Gdy styczeń burzliwy z śniegami, lato burzliwe z deszczami.
Gdy w Gromniczną z dachów ciecze, zima jeszcze się przewlecze.
Człowiek – niszczyciel wytrzebiając setki
gatunków zwierzęcych, wkroczył na drogę,
która prowadzi do zagłady jego własnego gatunku.
Gdy w marcu grzmoty, to w maju śnieg.
Gdy się wieczór czerwienią nieba, w nocy albo jutro deszczu czekać trzeba.
Natura dała nam jeden język, a dwoje uszu po to, ażebyśmy słuchali dwa razy więcej, niż mówimy.
Lekarz leczy, natura uzdrawia.
Czasem sobie myślę, że Darwin jednak się mylił i w rzeczywistości człowiek pochodzi od owadów, bo
w ośmiu przypadkach na dziesięć człekokształtne to zwykłe mendy gotowe
na wszystko za byle gówno.
Jestem strukturą wyobrażeniowo – poznawczą, jednak to nie jestem prawdziwy Ja.
W początku lata poranne grzmotysą zapowiedzią rychłej słoty.
