Nie ma na świecie krainy, gdzie by natura więcej dała i mniej żądała, gdzie by na człowieka patrzyła twarzą tak szczerym uśmiechem jak u nas. Wód jest pełno, pól jest pełno, puszcza stoi otworem i zamożność, i stołki przed nami.
Natura nie jest miejscem, które odwiedzamy. To nasz dom. Ziemie i niebo wyróżniają się pięknem na całym świecie. Dla wielu z nas, niestety, przyroda jest formą telewizji pełnej pulpitów, dźwięków i pachnących powietrzem. To jest prawda dawniej niż szczepów i wieków, których możemy pominąć jak sekundę, a WSZYSTKO jest ruchliwe i pełne wspaniałego, fascynującego życia.
Gdy w Nowy Rok skwar i upał, baran wilka będzie chrupał.
W Polsce zetknąłem się z piątym żywiołem: błotem.
Lis - grzeje, kuna - chłodzi, soból - zdobi, baran - wszy płodzi.
Wisła jak Bóg: jednemu daje, drugiemu bierze.
We Wszystkich Świętych, gdy się deszcz rozpada,może słota potrzymać do końca listopada.
Wzdłuż strumyka dojdziesz do źródła.
Ile mgieł w marcu, tyle deszczów w czerwcu.
W naturze nic nie ginie... Gdziekolwiek skierujesz oczy, wszędzie spotkasz radość. Z otchłani ziemi, w formie roślin, wznosi się ku niebu. Zdziwiwszy się, zobaczysz, jak w niewidzialnym powietrzu, ptaki latają blisko ciebie.
