Robiąc z siebie część natury, człowiek nawiązuje więź z najpotężniejszą siłą we wszechświecie. Wtedy staje się prawdziwie wolny i zdolny do twórczych działań
Kiedy w marcu deszczu wiele, nieurodzaj zboża ściele.
I w pogodę piorun uderzy.
Masywne góry wznoszą się dumnie ku niebu, a rzeki cicho przepływają w dół, przypominając nam o wolności. Różnorodność natury jest niekończąca, od mikroorganizmów skrywanych w glebie do majestatycznych drzew wznoszących się ku słońcu.
Człowiek nawet w najpiękniejszych snach nigdy nie mógł znaleźć nic lepszego od przyrody.
Natura nie zna ani nagłych skoków, ani przerw, ani chaosu, lecz stopniowy rozwój, ciągłość, porządek. Jej najważniejsze prawa to nieodwracalność i przyczynowość.
Gaśnie księżyc przed słońcem.
Liść na drzewie mocno trzyma, nie tak prędko będzie zima.
Kto ibisowi dał mądrość, a rozum dał kogutowi?
Fluctuat nec mergitur- statek walczy z falami, ale przecież płynie.
